சிந்திப்பது குறித்து……..

பிரபஞ்சத்தின்எங்கோ ஒரு தொலைவில்சிக்கிக்கொண்டதுதிருப்தியும் அன்பும் பின்னமுடியாதஇழைகளில்தவறி வீழ்ந்திருக்கிறதுமுடிச்சு எப்போதும்எனது சொற்களிற்கானஇன்னோர் அர்த்தம்எதிராளியின்மனதில் ஒளிந்திருக்கிறது அமைதியின்அழகிய நடனத்தில்திருப்தியுறாதுதீர்ந்து விடுகிறதுஇக்கவிதையும்…. த.அகிலன்

நான்நம்பிக் கொண்டிருந்தேன்இது நாள் வரையும் மரணத்தின்வாசனை மிகும்ஊரின் தெருக்களைக்கடந்தாகி விட்டதென்றும்…… நகரத்தின்இடுக்குகளில்எனக்கான பூஞ்செடிகள் காத்துக் கிடக்குமெனவும்….. தடைகளும் எல்லைகளுமற்றுவிரியும் புதிய வானத்தில்என்சிறகுகள் கொண்டேஎனக்கான வானவில்லைவரைந்து விட முடியுமென்றும்….. நான்நம்பிக் கொண்டிருந்தேன்இது நாள் வரையும்….. மரணத்தின்வாசனைமிகும்அத்தெருக்கள் தான்என்உள்ளங்கையின் ரேகைகள்என அறியாது… த.அகிலன்

நான்கு சுவர்களும்மௌனித்திருந்த ஒருநாளில்எதை எழுதுவதுஎனத் தெரியாது விட்டு வைத்தஎன் நாட்குறிப்பின்இப்பக்கங்களில்இப்போது நான்உன் மௌனத்தை எழுதுகிறேன். உன்மௌனம்….ஜன்னலின் விளிம்புகளிற்குள் சிக்கியகுரலோய்ந்த கடலைப்போலிருக்கிறது…. உன்கண்களிடமிருந்துவண்ணத்துப்பூச்சிகளைச் சிறைமீட்டஅந்த முத்தத்தின் முடிவில்..நமக்கான சொற்களையும்திருடிக்கொண்டு…தம் சிறகுகளால்காலத்தை கடந்தன வண்ணத்திகள்… என்ன சொல்வதுஉன்மௌனங்களைப்பற்றிஎழுத நேர்கையில்முத்தங்களைப் பற்றியும்எழுதவேண்டியிருப்பதை….