நிமிர்ந்து நடக்கும் நதி

என்னுடைய காலடிச்சுவடுகள்கண்காணிக்கப் படுபவைபுன்னகைகள் விசாரணைக்கானவைஉயிர் குலையும்ஓர் ஊரின்பெரும்பயணி நான் அடுத்த கணங்கள்பற்றிய அச்சங்களும் துயரங்களும்நிரம்பிக் கிடக்கிறதுவழிமுழுதும் துயரெழுதும் கவிதைவழிமுழுதும்வருகிறது துணைக்குதொலைவிலெழும் வேட்டோசைக்குச்செத்துப்போகிறான்என்சகபயணி துப்பாக்கிகளிற்குக்கால்கள் முளைத்த இரவில்அவை வெறிகொண்டெழுந்தன ஒரு கலையாடியின் கோபம்போலஇரவு முழுதும் பெய்த மழையில்கரைந்து போயிருந்ததுபலியாடுகளின் இரத்தம் அடுத்த கணங்கள்பற்றிய அச்சங்களும்துயரங்களும்நிரம்பிக்கிடக்கிறதுவழிமுழுதும் த.அகிலன்

காதல்ஒரு நதியின் நடனத்தைப்போலமேகத்தின் பயணத்தைப்போலஇலக்குத்தேடியலையும்வேட்டைக்காரனாய்இதயத்தை நெருங்குகிறது. சூரியனின்காதல்மரங்களின்பசிய இலைகளில்வழிகிறது. நிலவின்காதல்முற்றத்தில் பொழிகிறது கருணையோடு குழந்தையின்காதல்ஒரு புன்னகையில் இப்படியே இறுதியில் துளித்துளியாய்பிரபஞ்சம்காதலால்நிரம்பி வழிகிறது. பூக்களின்இரகசிய முத்தங்கள்காற்றில் கரைந்துகன்னங்களை வருடுகிறது.. த.அகிலன்

வரைபடங்களிளில்லாத உலகிற்கு அழைத்துப் போகும் உனது காலடிகளோடு வருவதற்குத் திராணியற்றுத் தொய்கிறது உடல். காலடிகளைத் தவறவிடாத தனிப் படபடப்புடன் பின் தொடர்கிறது மனம். கடல் ஒரு விரோதியைப் போல் உனது காலடிகளைத் திருடிக்கொண்டிருக்கிறது எனக்கு முன்பே.