தீர்ந்து போகும் வெளிச்சம்…

அன்பேஉனது முத்தங்களைவிடவும்அழகானவைஅதற்கு முன்னதும்பின்னதுமானவெட்கங்கள் த.அகிலன்

எனக்கும்உனக்குமான இடைவெளிபிரிவின் சொற்களால் நிரம்புகிறது… உதிர்ந்து விழும்நட்சத்திரத்தின் பேரோசைபிரிவின் காலடியில்மௌனித்து வீழ்கிறது. தாகித்தலையும்நதியின் தடங்களில்நான் வரைந்து கொண்டிருக்கிறேன்…நம் பிரிவின் சித்திரத்தை.. த.அகிலன்

ஒவ்வொரு பூவிடமும்இருக்கிறது சூரியன்குறித்த சித்திரம். பூக்களைத்தமக்குள்பதுக்கிக்கிடக்கும்மொட்டுக்களின் முதுகுகளில்எழுதப்படுகிறதுசூரியனின் தோல்வி. பூக்களின் முகங்களில்ஒட்டிக்கிடக்கிறதுசூரியனின் புன்னகை. ஆனாலும்இரவில்நிலவுக்குப்பயந்துஅவற்றைஉதிர்த்துக்கொண்டுதம்மை உரிக்கின்றனமரங்கள். த.அகிலன்