முழுவதும் உனக்கே..

ஒருபுன்னகைகடந்துபோகிறது நிமிர்ந்து நடக்கும்நதியைப்போல….. சட்டென்றுபின்தொடர்ந்து முழிக்கிறது மனசுவாகனங்களின்தெருவில் மாட்டிக்கொண்டஒரு குழந்தையைப்போல, யாரும் கண்டுகொள்ளாத குழந்தையின் கண்ணீர்எனக்குள் நுழையும் ஒரு நதியின் கவிதையென வாகனங்களின்இரைச்சலையும்; மீறிஎன்காதுகளை அடைகிறது.புல்லாங்குழலின்சங்கீதம் த.அகிலன்

அவள் அழைத்துப்போனகனவின் பசிய நிலத்தில்வானவில்லின்வர்ணங்களைக்கொண்டபறவையின் பாடல்வழிந்து கொண்டிருந்தது திசையெங்கும். பாடலின்திசைகளில்நான் கிறங்கிய கணத்தில்சடுதியாய் நீங்கிப்போனாள்கூடவே போயிற்றுஅவளது நிலமும்வானவில் பறவையும் நான் அலைந்துகொண்டிருக்கிறேன்.அந்த கனவுக்குள்மறுபடியும் நுழையும்திசைகளைத் தேடி.