வன்முறை..

திடீரெனமுழித்த தூக்கத்தில் உள்ளே வரத்துடிக்கும் ஒரு பிராணியைப்போல கதவுகளைப்பிறாண்டிக்கொண்டிருந்ததுமழை என்தலையணைக்டியிலிருந்தகனவுகளையும்அழைத்துக்கொண்டுநனையப்போயிருக்கிறதுதூக்கம் த.அகிலன்

என்னிடம்மகிழ்ச்சியின்சுவடு தானுமில்லை என்னால்…..உலர்ந்து போனஇரத்தத்தின் அடியில்ரோஜாவின் இதழ்களைக்கற்பனை செய்ய முடிகிறது நேற்றுப் பிடுங்கியெறியப்பட்டபெருமரத்தின்மொட்டுக்களையும்பிஞ்சுகளையும் குறித்ததுயர்மிகும் சொற்கள் மட்டுமேஇப்போதுஎன்னிடமுண்டு அழகுதிர்ந்த கவிதைதுயரமும்பிணமும் நாறிக்கிடக்கும்தெருவழியேஅழுதலைகிறது கேள்விகளற்றநிலத்தில்துயர்மிகும்சொற்களைத் தவிரவும்வேறென்னதான் இருக்கமுடியும்? த.அகிலன்