அடுத்து வரும் கணம்……

எல்லாவற்றையும்உன்னுள்ளே குமைத்துஏன்நீமௌனம் சமைக்கிறாய். எல்லாவினாவுதல்களின் போதும்உன்புன்னகைக்குள்எதனை நீசொல்லநினைக்கிறாய் ஒலிகள் எதுவுமற்ற உனது மொழிஇரைச்சலை ஜெயிக்குமா? அடுத்தவனையே பேசுபொருளாக்கிஎப்போதும்அலைகிறது உலகம். அதனாலும்மௌனம் நிறைவுதான்ஆனால்சலசலப்பேசங்கீதம் என்றாயிற்று. ஏது சொல்ல மௌனம்ஒரு மின்சாரத்தைப்போலபாதைகளைப்பற்றியஅக்கறைகளற்றுப் பயணிக்கும்வேகமாய். எப்போதும்மொட்டுக்களின்மௌனம் உடைகையில் தான் அழகு நீபேசுகண்ணிவெடிகளின்நிலத்தில் நடப்பதைப்போல்சற்றே அசந்தாலும்காத்துக்கிடக்கிறது இரைச்சல்உனக்கான வார்த்தைகளை ஓலமிட.. த.அகிலன்

நண்பர்களே அடிக்கடி அரசபடைகளின் கிபிர் விமானங்கள் குண்டு போட்டும் போடுவதாய் மிரட்டியும் கொண்டிருக்கும் போர் தொடங்குமா தொடங்காதா என்றெல்லாம் கணக்குப் போடுகிற அரசியல் தெரியாத அப்பவிச்சனங்களின் பிரதிநிதியாய் வன்னியில் இருந்து வருகிறது இந்தக்கவிதை ஒரு இனத்தின் வாழ்வு இப்படித்தான் இருந்தது.இருக்கிறது…– த.அகிலன் எங்களுடையபுன்னகையை சந்தேகிக்கும்எல்லோருக்கும் சொல்கிறோம்……. எங்கள் கடல்அழகாயிருந்ததுஎங்கள் நதியிடம்சங்கீதமிருந்ததுஎங்கள் பறவைகளிடம் கூடவிடுதலையின் பாடல்இருந்தது…..எங்கள் நிலத்தில்தான்எங்கள் வேர்கள் இருந்தன…நாங்கள் நாங்கள் மட்டும்தான் இருந்தோம்எம்மூரில்… அவர்கள்எங்கள் கடலைத்தின்றார்கள்…அவர்கள்தான்எங்கள் நதியின் குரல்வளையைநசித்தார்கள்…அவர்கள்தான்எங்கள் பறவைகளை…