Author: த.அகிலன்

பிரபஞ்சத்தின்எங்கோ ஒரு தொலைவில்சிக்கிக்கொண்டதுதிருப்தியும் அன்பும் பின்னமுடியாதஇழைகளில்தவறி வீழ்ந்திருக்கிறதுமுடிச்சு எப்போதும்எனது சொற்களிற்கானஇன்னோர் அர்த்தம்எதிராளியின்மனதில் ஒளிந்திருக்கிறது அமைதியின்அழகிய நடனத்தில்திருப்தியுறாதுதீர்ந்து விடுகிறதுஇக்கவிதையும்…. த.அகிலன்

மலர்களின் மெளனம் உன்னைப்போல் அழகானது ஆனால் உனது மெளனங்களோ முட்களைப்போல…….. த.அகிலன்

எனது வெள்ளைச் சட்டையில்இரத்தம் படிந்து பிசுபிசுப்பாய் ஒட்டியதுநாற்றம் மூக்கைக் குமட்டிற்றுஎனது பள்ளியோகூரை கொட்டிப்போய்கரும்பலகை நிறமிழந்துவெண்கட்டி சிவந்து கசிந்துகதிரையோவெறும் பலகைத்துண்டங்களாய்சுவர்களில்சன்னங்களால் யன்னல்கள் முளைத்தது நசிந்து போனது வாழ்வுஎன் பள்ளிக்கூடம் பற்றிய கனவுகளும்சாவின் அலறல்களுக்கிடையில்அடையாளமற்றனவாய்… த.அகிலன்