Author: த.அகிலன்

கொஞ்சமாய் உள்நுழைந்து பார்க்கும்மழை.. மேலோடுதடவிப்போகும்நிலவு.. உள்ளே புகுந்துஅடிக்கடிவிள்ககை அணைத்துவிடுகிறகாற்று… ஆசுவாசமாய்அடுப்பைக் கடந்து நடக்கும்பூனை ஆனாலும்.. விடியலில்பூக்கத்தான் செய்கிறதுமுற்றத்துநித்திய கல்யாணி. நண்பர்களே 1995 ல் இடம்பெயர்ந்து கிளிநொச்சியில் இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்த அக்கராயன் என்னும் கிராமத்தில் நாங்கள் வசிக்க நோர்ந்து அந்த இடப்பெயர்வு அனுபவங்களின் பதிவு இதுத.அகிலன்

காதல்ஒரு நதியின் நடனத்தைப்போலமேகத்தின் பயணத்தைப்போலஇலக்குத்தேடியலையும்வேட்டைக்காரனாய்இதயத்தை நெருங்குகிறது. சூரியனின்காதல்மரங்களின்பசிய இலைகளில்வழிகிறது. நிலவின்காதல்முற்றத்தில் பொழிகிறது கருணையோடு குழந்தையின்காதல்ஒரு புன்னகையில் இப்படியே இறுதியில் துளித்துளியாய்பிரபஞ்சம்காதலால்நிரம்பி வழிகிறது. பூக்களின்இரகசிய முத்தங்கள்காற்றில் கரைந்துகன்னங்களை வருடுகிறது.. த.அகிலன்

நிபந்தனைகளுக்குள்இருக்கிறது உலகம்… ஒன்றிற்காய்இன்னொன்றுஅதற்காய் மற்றொன்று இப்படியே வாழ்வின் ஒவ்வோர் அசைவும்நிரம்பியிருக்கிறதுநிபந்தனைகளுள்.. நம்பிக்கையின்கடைசிப்புன்னகையும்சலனமற்றிருக்கிறது. காலம்திணைகள்எதுவுமற்றமழலையின் மொழியெனநகரும் வாழ்க்கை நினைவுகளின் நீட்சியில்என் நெஞ்சுறுத்திக்கிடக்கிறதுமுட்கள் திரையிடப்பட்டிருக்கிறதுஒவ்வோர்புன்னகையும்பணிதலும் கூட மின்மினிகளுமற்றஇந்த இரவின்துணைவன்யார்? இன்னும்யாரிடமாவது மிச்சமிருக்கிறதாவெளிச்சம்.